Haptoherapie helpt niet.

Dat klinkt wat tegenstrijdig maar let er eens op wat je motivaties zijn om voor haptotherapie te kiezen.

Iemand die niet goed in zijn vel zit denkt snel: “Er is iets niet goed aan mij, daar moet ik iets aan doen”. En juist deze motivatie kan tegen je werken als je er achter komt dat je geen oefenplan krijgt aangereikt en dat er niet actief aan je probleem wordt gewerkt. De focus ligt niet om je van je probleem af te helpen.

Ik geloof dat je in wezen goed bent zoals je bent en dat alles waar je wellicht onbewust naar zoekt, al verborgen in je klaar ligt. Er hoeft dus niet aan je te worden gepeuterd en er hoeft niks te worden gefikst. De weg in haptotherapie is dus niet om nog meer aan je toe te voegen of je trucjes aan te leren om het vervelende gevoel weg te krijgen. De weg is terug naar jezelf. Stop dus met werken, ‘aan de slag’ denken te moeten en denken geholpen te moeten worden. Er bestaat geen betere versie van jezelf. Hard gaan werken om beter, meer, gelukkiger of kalm te worden, zal altijd falen. Wat nodig is, is dat je leert om écht te voelen, echt te kijken, te luisteren en onder ogen te komen wat echt speelt. Laat dat kaartenhuis dus maar instorten, je komt altijd weer uit bij jezelf. Je hoeft niet van je probleem af te komen, sterker nog, je probleem is de weg. Als je stopt met wegdrukken, ontkennen, ontwijken en wat voor mechanismes je ook gebruikt om niet te hoeven voelen, en je probleem volledig omarmt en doorvoelt, is dát je leerweg. Dát zal je helpen.